Publications

Tewerkstellingskwaliteit, gezondheid en welzijn voor werknemers en zelfstandigen

Tewerkstellingskwaliteit, gezondheid en welzijn voor werknemers en zelfstandigen

In een nieuw artikel ‘Tewerkstellingskwaliteit, gezondheid en welzijn voor werknemers en zelfstandigen (pdf)‘, onderzoeken Jessie Gevaert et. al. de gezondheidsimplicaties van de verscheidenheid aan tewerkstellingsarrangementen.

Abstract
In het begin van de 21ste eeuw, is het standaard tewerkstellingsmodel niet langer de enige vorm om arbeid te organiseren, maar is er een enorme verscheidenheid aan tewerkstellingsarrangementen voor zowel werknemers als zelfstandigen. Het is echter onduidelijk welke gezondheidsimplicaties deze tewerkstellingsarrangementen hebben. In dit artikel, stellen we daarom een multidimensionale benadering van tewerkstellingskwaliteit voor als gezondheidsdeterminant. We voerden twee latente klassenanalyses uit om typologieën van tewerkstellingskwaliteit aan te maken (gebruikmakend van de European Working Conditions Survey). Eén voor werknemers en één voor zelfstandigen. Deze twee typologieën werden vervolgens samengevoegd in één indicator. Tien typen van tewerkstelling werden onthuld: standaard, instrumentele, onhoudbare precaire, precaire intensieve en portfolio jobs – onder de werknemers; en afhankelijk zelfstandig werk, klein tot middelgrote werkgevers, onzeker zelfstandig werk, stabiel solo zelfstandig werk, en intensief zelfstandig werk – onder de zelfstandigen. Door middel van een multidimensionale benadering en door zowel de tewerkstellingskwaliteit van werknemers als zelfstandigen in rekening te nemen, gaan we verder dan een eenvoudig onderscheid tussen werknemers en zelfstandigen. Met behulp van logistische regressieanalyse vonden we vervolgens sterke associaties tussen de typologie van tewerkstellingskwaliteit en gezondheidsuitkomsten. De slechtste gezondheid en het slechtste welzijn vonden we voor onzeker en afhankelijk zelfstandig werk, intensief zelfstandig werk, en precaire intensieve en onhoudbare precaire jobs. Bovendien vonden we slechtere gezondheidsuitkomsten voor zelfstandigen met de slechtste tewerkstellingskwaliteit dan voor werknemers met de slechtste tewerkstellingskwaliteit. De studie toont aan dat tewerkstellingskwaliteit serieus genomen moet worden als een determinant voor gezondheidsuitkomsten – en dat het concept toepasbaar is op zowel werknemers als zelfstandigen.